Witam serdecznie.
Moja historia wygląda następująco: miałam dwie szynszyle ale jedna z nich po długiej chorobie odeszła. Ta która została sama bardzo źle znosiła samotność i niecały miesiąc po odejściu jej towarzyszki dokupiłam 4 małe szynszyle. Maluchy były podzielone na dwie pary: dwie siostry mieszanki standarda z czarnym i kolejne dwie siostry beżowe. Starsza szynszylka obecnie 12-letnia to standard. Na początku Połączyłam maluchy razem bez problemu - bardzo szybko się dogadały. Później o dziwo też bez większych problemów dołączyłam do nich starszą kulkę. I pięknie było tylko przez jeden rok. Nie wiedzieć czemu banda składająca się ze starszej pani i dwóch ciemniejszych sióstr zaczęła gonić jedną z beżowych. W pewnym momencie było to tak napastliwe że cały czas bidulka siedziała w domku. Miały wybiegi, dużą klatkę (w sumie to są dwie klatki połączone w jedną), kołowrotki, domki, patyczki do gryzienia. Jedyną szylką która jej nie goniła to jej siostra. W końcu zdecydowałam się rozdzielić je na dwa stadka: pani starsza i dwie ciemniejsze kulki a w drugiej klatce dwie beżowe. Klatki mimo że są przedzielone na pół nadal się stykają ze sobą tak więc kulki miały ze sobą kontakt i nawet przez kraty ciemne fukały na beżową i robią to do tej pory mimo że od rozdzielenia minęły 2 lata. Problem polega na tym że siostra poszkodowanej niestety odeszła po dłuższej chorobie kilka dni temu i teraz ta jedna beżowa kulka została sama. Nie chcę ryzykować i brać kolejnej kulki bo nie wiem czy nie będzie podobnej sytuacji gdzie nowa kulka będzie atakować tą beżową a jeżeli tak by się stało to czy nowa kulka zostanie zaakceptowana przez trzyosobowe stadko w klatce obok. I stąd moje pytanie: Czy ktoś miał może podobną sytuację gdzie były łączone ze sobą szynszyle po kilkuletniej rozłące i im się to udało? Bo naprawdę serce mi pęka kiedy obserwuje tą samotną beżową kulkę w klatce i boję się że w końcu zacznie mi usychać z tęsknoty. Bardzo proszę o pomoc.
Podobne wątki (5)
