Ostatnie wiadomości51
Rady, porady... / Wojna szyszek
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Serenity dnia 06 Paź, 2022, 12:43 »Hej,
Zwracam się o pomoc do Was, bo już po prostu nie mam siły ani pomysłu. Posiadam 3 szynszyle:
Jupik – najstarszy – drobne problemy zdrowotne; oczywiście wszystkie pod kontrolą weterynarza, aktualnie nie wymagają większego leczenia.
Majki – średniak, najmniejszy wagowo – ma padaczkę; również wszystko jest pod kontrolą
Dyzio – najmłodszy, największy wagowo – zdrowy
Chłopaki są w podobnym wieku, żyją ze sobą już ponad 3 lata. Problem pojawił się pół roku temu, gdy najmłodszy zaczął bez większych podstaw gonić najstarszego. Poleciało trochę futra, ale później, jak już się wyszalały to razem spały i było okej, więc nie interweniowałam. Później jednak te gonitwy były coraz częstsze, bardziej agresywne (Jupik nie wykazywał zainteresowania walką, wręcz przeciwnie, gdy już zwykłe szczekanie i odstraszanie nie pomogło, zaczął po prostu uciekać). Wraz z upływem czasu było coraz gorzej, Jupik zaczął się panicznie bać, płakać, uciekać w popłochu, polała się krew – dlatego oczywiście ich rozdzieliłam. Następna była wizyta u weta – wyszły wtedy drobne problemy u Jupika z wątrobą i ząbkami. Po konsultacjach i podaniu doraźnych leków i witamin weterynarz stwierdził, że na chwilę obecną nic nie wymaga dalszego leczenia. Gdy już wszystko wyglądało okej, Jupik się zregenerował, zaczęłam próbować ponownie ich łączyć. Trwało to dobry miesiąc, jak nie więcej, a główny problem był właśnie w klatce. W transporterze czy na wybiegach cała trójka się dogadywała i razem spała, a w klatce dochodziło do bitew stulecia, przy czym główny konflikt oczywiście dotyczył Jupika i Dyzia; Majki do dziś pozostaje neutralny i tylko się chowa, gdy coś się dzieje. Oczywiście klatka była całkowicie umyta kilka razy, tak by pozbyć się wszelkich zapachów. W końcu po wielu trudach i zamykania ich w transporterze, który z kolei był umieszczony w klatce – udało się. Nastał względy spokój, choć widać było, że nie zawsze ta dwójka pałała do siebie miłością. Problem powrócił niestety jakiś czas temu, gdy znowu zaczęły się gonitwy każdej nocy. Ponownie coraz częściej, coraz bardziej agresywnie, aż dzisiejszej nocy znów polała się krew. Agresor został rozdzielony. Jednak nie mam pomysłu na dalsze działanie.
Bardzo proszę o pomoc, nie chcę by robiły sobie krzywdę, ale nie wyobrażam sobie, by któregoś oddać.
Zwracam się o pomoc do Was, bo już po prostu nie mam siły ani pomysłu. Posiadam 3 szynszyle:
Jupik – najstarszy – drobne problemy zdrowotne; oczywiście wszystkie pod kontrolą weterynarza, aktualnie nie wymagają większego leczenia.
Majki – średniak, najmniejszy wagowo – ma padaczkę; również wszystko jest pod kontrolą
Dyzio – najmłodszy, największy wagowo – zdrowy
Chłopaki są w podobnym wieku, żyją ze sobą już ponad 3 lata. Problem pojawił się pół roku temu, gdy najmłodszy zaczął bez większych podstaw gonić najstarszego. Poleciało trochę futra, ale później, jak już się wyszalały to razem spały i było okej, więc nie interweniowałam. Później jednak te gonitwy były coraz częstsze, bardziej agresywne (Jupik nie wykazywał zainteresowania walką, wręcz przeciwnie, gdy już zwykłe szczekanie i odstraszanie nie pomogło, zaczął po prostu uciekać). Wraz z upływem czasu było coraz gorzej, Jupik zaczął się panicznie bać, płakać, uciekać w popłochu, polała się krew – dlatego oczywiście ich rozdzieliłam. Następna była wizyta u weta – wyszły wtedy drobne problemy u Jupika z wątrobą i ząbkami. Po konsultacjach i podaniu doraźnych leków i witamin weterynarz stwierdził, że na chwilę obecną nic nie wymaga dalszego leczenia. Gdy już wszystko wyglądało okej, Jupik się zregenerował, zaczęłam próbować ponownie ich łączyć. Trwało to dobry miesiąc, jak nie więcej, a główny problem był właśnie w klatce. W transporterze czy na wybiegach cała trójka się dogadywała i razem spała, a w klatce dochodziło do bitew stulecia, przy czym główny konflikt oczywiście dotyczył Jupika i Dyzia; Majki do dziś pozostaje neutralny i tylko się chowa, gdy coś się dzieje. Oczywiście klatka była całkowicie umyta kilka razy, tak by pozbyć się wszelkich zapachów. W końcu po wielu trudach i zamykania ich w transporterze, który z kolei był umieszczony w klatce – udało się. Nastał względy spokój, choć widać było, że nie zawsze ta dwójka pałała do siebie miłością. Problem powrócił niestety jakiś czas temu, gdy znowu zaczęły się gonitwy każdej nocy. Ponownie coraz częściej, coraz bardziej agresywnie, aż dzisiejszej nocy znów polała się krew. Agresor został rozdzielony. Jednak nie mam pomysłu na dalsze działanie.
Bardzo proszę o pomoc, nie chcę by robiły sobie krzywdę, ale nie wyobrażam sobie, by któregoś oddać.
![[help]](http://szynszyle.info/forum/Smileys/default/23x14help.gif "[help]")
![[:)]](http://szynszyle.info/forum/Smileys/default/e_smile.gif "[:)]")
. Córa (16 lat)zachorowała na szylki, więc staram się jej w tym pomóc. Od 2 lat mamy kulki(samce). Pierwszy Ami szary i tak się zaczęło, drugi Kiko biały 2lata, trzeci Miki dark ebony 1,5 roku, czwarty Roko 5 miesięcy. Niestety mieliśmy wypadek i Amiego już z nami nie ma. Wszystko zaczęło się od zwykłej "zoologicznej" klatki, potem do parowań druga, teraz mają hotel 50cmx100cmx200cm który zbudowałem jako prezent dla córy. Kiko-prezes i Miki żyją razem w "hotelu", małego Roko od dwóch miesięcy próbujemy dołączyć. I tu pojawia się problem, dwa parowania, a właściwie trzy Ami+Kiko, Ami+Miki, Ami+Kiko+Miki odbyły się bez problemu, zawsze żądził Ami ale po śmierci stery przejął Kiko... I to on po wszelakich próbach sparowania ewidentnie dąży do wyeliminowania(zagryzienia)Roko.... Próbowaliśmy na zbliżone klatki, pod prysznicem, na wybiegu w osobnym"nieznanym" pokoju i cały czas gryzie aż mały nie ma sił uciekać. Dziś doszło do tego że agresor, bez powodu-w pogoni za małym, rzucił się na młodszą córe(11lat) i wgryzł się w nogę tak bardzo, że nie mogliśmy go odgonić. Proszę o pomoc i skierowanie do odpowiedniego działu, ponieważ córy już panicznie się ich boją i każdego ich zbliżenia do siebie(kulek) a ja zaczynam wątpić w sukces parowania ich. 
